Biz okul öncesi eğitimciler için ne büyük bir sınav! 10 Mart’tan beri kendimizi kötü hissediyoruz. Devletin üvey evladı gibiyiz! Kurduğumuz gruplar da en çok konuştuğumuz şey para, çocuk kaybetmek ve bize kimsenin yardım etmediği gibi konuları konuştuk durduk!
Ne çok kızdık biraz olumlu yaklaşmaya çalışanlara ‘Polyanacılıkla ’ suçladık!
Arkadaşlar aynaya bakma zamanı geldi! Hiç kendimize bakmadık, hep başkalarını eleştirmekten; bir şeyler yapmaya çalışanları kötüledik ve yok etmeye kalktık!
Çocuk kazanmak için ‘özellikle küçük şehirlerde’ başka kurumları kötüledik durduk ve biz önce yanımızda çalışanların, velilerin, sonra da kendi hırslarımızın ve bencilliğimizin kölesi olduk!
Lütfen düşünün; olumlu geçen bir gününüz oldu mu; başka kurumlarla bir arada olduğunuzda bile asla içten, samimi ve paylaşımcı olmadık!
Ve bize bir ders oldu bu günler; her şeyin para olmadığını; hayıflandığınız, kızdığımız ve bitsin diye dua ettiğimiz işlerimizin ne güzel bir yaşam olduğunu öğrendik kapatıldığımız evlerimizde!
Belki bu sınav bize onurlu rekabeti, karşımızdakinin fikirlerine saygı duymayı dinlemeyi öğretir!
Çocuklar okullara gitsin ama tercih evine yakın diye olsun, kafasındaki yaşam biçimine uygun diye olsun, sevdiği diye olsun ve Olsun, olsun!
Ama bir başka kurumun kötülenmesinden, kendini savunamayacak ortamlarda dedikodusu da olmasın; iyilik çok zor ama inanın yapılır ve biz artık bu dersi aldık!
Aramızdaki bazı arkadaşlarımız bu kasırgadan çok büyük yaralar alacak Ve işte burada; birlik ve beraberliğimiz kurduğumuz dernekler bu işi yapacak ve yapmalı diye düşünüyorum!
Ben bildiğim ve edindiğim tüm birikimimi sizinle paylaşırım! Hocam yardım edin dediğinizde, her konuda buradayım!
Biz önce kendinize Derman olalım! Kutuplaşmayı bir kenara bırakalım ve gücümüzü birbirimizden alalım;
Hedeflerimiz sadece günü kurtarmaktan olmasın; Biz yarınlara çocuklar yetiştiriyoruz!
Vicdanlı bir iş yapıyoruz! Tüm dünyayı saran ve pek çok hasar bırakacak bir tarih yaşıyoruz!
Bu Zor günlerde geçtiğinde ve işlerimizi kavuştuğumuzda unutmayalım bu günleri; geçecek ama, felaket tellallığı da yapmayalım artık; bu kadar çok konuştukça geçiyor mu bu durum; Hayır geçmiyor ve birbirimizi birbirimize sürekli olumsuzlukla besliyoruz!
Saygı duyuyorum tüm görüşleri ama artık yeter; paylaşalım bildiklerimizi!
Çocuklar bu kurumlara hep gelecek; biz hep var olacağız ama kalitemizle ve tüm ailelere, çalışanlarımıza ve çocuklara liderlik ederek çıkacağız bu zor günlerden
Tüm özel okul sahiplerine buradan sesleniyorum!
Biz bir sınavdan geçiyoruz! Kapandığımız evlerimizde; geleceği şekillendirmek için projeler yapalım Şu durumda bile yarışmayalım; ben yaptım sen yapmadın duyguyu yaşatmayalım; meslektaşlarımızla! ‘İnanın geriye bir avuç kum kalacaksa büyük fırtınadan; kalbi iyilik ve dolu; vicdanlı ve insanlar kalacak’
Zor olsa da ‘İyi düşünce bu sınavı kazanacak’ diyorum!
Mutlu, güneşli ve sağlıklı günlerde tekrar buluşalım diyorum!
Sevgi ile kalın
Dodi’nin Sesi