Selam Dodi ailem ve bizi takip eden sevgili Dodi Dostları;
Zor bir süreçten geçtik hep beraber ve hala belirsiz olan zamanlar yaşıyoruz!
Bu dönemde çocuklarda benzer davranış problemleri arka arkaya görmeye başladık;
Bu problemler o kadar benzer ki; çocuklar aynı evde yaşasa bu kadar belirgin olurdu!
Şöyle ki,
-Hemen hemen hepsi asık yüzlü ve gülmek ile ilgili kaygılılar ve isteksizler
-Dokunmaktan korkuyorlar, temasla ilgili çok mesafeliler (çünkü uyarılar; öyle keskin; net ki; onlarda sebepsiz bunu yapıyorlar)
-Hemen hemen hepsi yemek problemi yaşıyor!
-Ve yine çoğu ismini defalarca söylendiğinde bakıyor!
-Günlük yaşam becerileri gelişmemiş
-Bu yazıyı yazmamın sebebi en çokta bu nedenden; çocuklar anne- babaları ile geçirdiği zamanda, ailenin amacı (genel anlamda)çocukları oyalamak olduğundan çocuklar bu yapılan çalışmaları günlük hayatla bağlayamadığı için çocukların bu kadar kâğıt işler, yapmaları onları olumsuz etkilemiş!
Bunu öyle önemsiyorum ki ; çocukların okul öncesinde bu nedenle uzaktan eğitim almalarını istiyorum!
-Çünkü çocuklar iş gibi hayatın bir parçası gibi etkinlik yapmak istiyor; Bardağı verir misin? ,ya da tabağını mutfağa götür ya da arka arkaya verilen yönergeleri (günlük yaşam)yapamıyorlar,
-Bu nedenden, hırçınlar, öfkeliler ve bir şekilde tüm ihtiyaçlarını aileleri yapıyor…
Ve sevgili dostlarım bu çocuklar hiçte küçük değil 4-8 yaş arası çocuklar!
Ve maalesef mükemmel olmak ve çocuklarımızın tüm ihtiyaçlarını pandemi zamanında gidermek isteyen anne-babalar aşırı öfkeli ve patlar tarzda davranıyorlar çocuklarına!
Daha pek çok, pek çok sebepten çocuklar kendi akranları ile, sınırları ve kuralları belirlenmiş okul öncesi fiilen yaşadığı, okullara gitmelidir. Bir öğretmenin anne- baba olamayacağı gibi; anne babanın da öğretmenlik yapması, bu kısacık zamanda çocukları olumsuz anlamda etkilemiştir,
Pandemi dönemi boyunca kapalı kalan kurumlar çocukları tekrar geri geldiğinde çok ama çok çocuklarla bireysel çalışmak zorundadırlar.
Çocuklarımız için pek çok şey yapmak istediğinizi biliyorum ama yapılan her şeyin çocuğunuzda 0-6 yaş döneminde derin izler bıraktığını unutmadan,
Sakin, doğal ve çocuğun doğasına ve yapabilirliğine uygun yapılması en doğru şey olacaktır, diye düşünüyorum.
Çocukların en büyük ihtiyacı kendi yaş grubu çocuklarıdır, onlar birbirlerini taklit ederek öğrenirler….
Sevgili anne ve babalarımız çok zorlu bir süreçten geçtiniz !..24 Saat ebeveynlik nasıl oluyor deneylediniz ve çok korktunuz ve korkmaya devam ediyorsunuz!...
Günlük yaşama dönmek sizin içinde çok zor biliyoruz!
Ama bu böyle devam ederse yeni gelen nesil çok farklı bir nesil olacak ,(istediklerini anında yada yaptıkları dayatmalarla aldığı için; arsız ( (evet arsız)
Bunları alırken anne – babaları onlarla olan sınırı ayarlayamadığı için (hatsiz –evet haddini bilmeyen) ve bencil! Çok üzgünüm ama çok ama çok bencil bir nesil geliyor!
Tabii ki ülke yönetiminde olan üstlerimizin pek çok planları var yeni bir salgına karşı!
Tedbirler alınacak çocuklarımızı bir an önce kendi alanlarında deneyimlemeleri için hayatı okullarımıza almalıyız! Yaşları çok küçük olduğu için evden eğitim bu grup için uygun değildir.
Evde çocuklar anaokulu ortamı yaşayamayanlar orası evimiz ve bizim en değerlimiz!
Sevgili anne –babalar; kaygılanmayın; evini düzenlemekte sorumluluk alıp ev işleri yapmakta etkilidir.
Çocuklar sizin çocuğunuz olsa da onlar ‘Dünya’nın bir parçası ve farklı bireylerdir’ onları sever ve korurken biraz dışardan bakın! En büyük eserler uzaktan bakılarak tahlil edilir! Unutmayın sevgiyle kalın…