Selam Dostlarım, çok oldu yine buradan haberleşmeyeli; yazamadım; öyle yoğundu ki her şey; önce çocuklar deyince sizlerle dertleşmeye vakit kalmadı ;
Ben iyiyim;her şey yolunda, ve çalışmaya ve yaşamaya devam ediyoruz!....
Bu dönemde işimiz insan, işimiz çocuk, işimiz anne-babalık olunca, gözlerimizin sizinle paylaşmadan geçmek istemedim ;
Uzun yıllardır, çocuk eğitimi ve anne baba danışmanlığı yapıyorum; ama pandemi dönemi ve sonrasında hayatımızda olumlu ve olumsuz pek çok değişiklik oldu !...
Öncelikle yoğun kapanmanın olduğu zamanda ,erken bebeklik çocukluk döneminde olan çocuklarımız çok etkilendi!...
Nasıl diye soruyorsunuz eminim şimdi, yaşları bu kadar küçük olan çocuklar nasıl etkilenmiştir diye; öncelikle öğrenme ve anne karşısında başlar, bebeklik döneminde gördüğümüz ve hissettiklerimizi sadece ifade edemeyiz ama bedenimiz bu hatıraları depolar;
3-4 aylık bebeklerin önce altını temizlemek, uyutmak ya da onu emzirirken bile izlediğimiz videolar ,sosyal medyadaki takipleniz onları küçük bir bağımlı yapma yolundaki ilk adımlarınızdır, sonrasında, biraz yemek yesin ; sakinleşsin, hatta öğrendiğini düşündüğünüz için açtığınız kanallar………
Tek amacınız onun mutlu olması ve canımız sıkılmamasıydı; ama bu yaptıklarınız günlük yaşama geçtiğimizde bir anda bize olumsuz anlamda geri döndü.
Nasılmı!.. .
Çocuklarımız artık bizi hiç bırakmamaya başladı; evde tuvalete bile giderken sizi izledi; Bir an yanında ayrılırsanız ağladı; ya da çok öfkelendi; hırçınlaştı ,duygusallaştı;
Aslında normalimizi bırakıp; yaptığımız aşırılıklar bizi bu günlere getirmişti;
Tüm dünyada yaşanan Corona virüs vakası bir adımdı; bundan sonra da değişik isimlerde hastalıklar girecek hayatımıza!...
Ve biz doğal yaşamı bırakıp, her şey benim için, ben çok önemliyim ; en iyisi bana olmalı dediğimiz sürece çocuklarımızda böyle demeye devam etmesini sağlamış olacağız!...
Peki bu doğru mu; bu dünya sadece bizim için midir; yakılan ormanlar, katledilen hayvanlar, kirlenen deniz ,kimyasallaşan toprak ne olacak…..
Bu ben; deme politikamız bitmediği sürece çocuklarımıza öğretmediğimiz şeyler bunlarken, İngilizce, matematik, kimya öğretmeye ya da daha doğrusu ezberletmeye devam ettiğiniz sürece bu yanlış devam edip gidecektir.
Yaşamımızda çok şey değişti; bizler de olumlu anlamda değişmezsek, doğal yaşamın kıymetini bilmeden tüm ilgimizi sadece, çocuğumuz ve onu canı sıkılmadan, sürekli mutlu etmeye odaklanırsak aslında kaybettiğimiz anlamına gelir!...
Ne mi yapacağız; Önce anne- baba olarak çocuklarımıza gözümüzü dikip bakmayacağız!... Onlara yaşamda rehberlik etmek, kendilerinin dünyayı tanımasına izin vermek ve sürekli anne- babalığın onu aşırı korumak ya da oyun arkadaşı olmak olmadığını anlamamızdır!...
Eğer kendi mahrem alanları sürekli işgal edersek öğrenemeyeceklerdir, çocuklarımıza bilinmezliğin kapılarını açıp onları özgürleştirmezsek, onları köleleştireceğiz.
Çok şey değişti ; ve bunun lütfen farkına varın çocuklarınızla bu değişime ayak uydurmak için yönünüzü, çok bilgili bir çocuk yetiştirmek yerine, duyarlı, vicdanlı, empati duygusu gelişmiş; çocuklar yetiştirelim.
Bu bence hem ülkemiz hemde dünya için tek kurtuluş yoludur!....
Yaşamak iş değildir yaşamak bir sihir,bir büyü, bir maceradır;Bu güzel de keyfli yapmak biz yine bizim elimizde!....
Ben değil, biz dediğimizde bence çıkış yolunu bulacağız; karanlıkların aydınlığa kavuşması dileğiyle
Sevgiyle Kalın