Öncelikle sinema güçlü bir kitle iletişim aracıdır. Genç kitlelere ulaşan bu medya biçimi özellikle genç izleyiciler üzerinde derin bir etki yaratır.
Sıkça duyulan küfürlü ifadeler zamanla sıradanlaşarak gençlerin diline yerleşir. Bu da hem bireysel iletişimi yozlaştırır hem de toplumsal ilişkilerde saygı ve hoşgörünün azalmasına sebep olur.
Bir sanat eseri izleyiciyi düşündürmeli, duygulandırmalı ya da eğlendirmelidir. Fakat bunu küfürlü dil kullanmadan da başarabilir. Ayrıca kanımca küfürlü dilin kullanımı yaratıcı yazarlık açısından da bir tembellik göstergesidir. Diyalogları güçlü kılmak yerine küfürlü kelimelerle dikkat çekmeye çalışmak karakter derinliğini zedeler. Oysa başarılı bir senarist izleyiciyi etkileyen diyalogları küfürsüz de inşa edebilir.
Sinema dünyasının, dilin gücünü kaba ifadelerle değil, nitelikli anlatımlarla kullanmayı yeniden keşfetmesini temenni ediyorum...
