Böyle bir evlilikte onarım, suçlu aramakla değil, sorumluluk almakla başlar. Çiftler, birbirini değiştirmeye çalışmak yerine kendi tutumlarını fark etmeli ve ilişki içindeki rollerini yeniden değerlendirmelidir. Çünkü kalıcı iyileşme, karşı tarafı dönüştürme çabasından değil, bireysel farkındalıktan beslenir. Sınırların netleşmesi, saygının yeniden inşa edilmesi ve güvenin adım adım onarılması bu sürecin temel taşlarıdır.
Gerçek onarım, affetmenin yüzeysel bir kapanış değil, anlama ve yeniden yapılandırma süreci olarak ele alınmasıyla mümkündür. Etkili iletişim, karşılıklı dinleme ve gerektiğinde profesyonel destek almak, toksik döngünün kırılmasında belirleyici rol oynar.
Toksik bir evlilik, bilinçli emekle ya sağlıklı bir yapıya dönüşür ya da tarafların psikolojik bütünlüğünü koruyacak şekilde sonlandırılır. Her iki durumda da nihai amaç, zarar vermeyen bir ilişki biçimi inşa edebilmektir.
Sevgiyle kalın, hoşça kalın.
