Adınla Gömmeliydim Hatıraları

Ey sevgili;

Gün batımı odama kızıl bir şerbet gibi girerken kızılcık şerbeti içip sensiz odalarda uyanırdım, sensizliğin çığlığı yankılanırken duvarlarda. Hiç bensiz gün batımlarında kızılcık şerbeti içtiğin oldu mu?

Gece odama tüm benliği ile girerken kucaklardım karanlığı hüzünlü gözlerimle, uyanırdım bedenime çarparken karanlığın soğuk teniyle. Hiç tek kişilik oda da geceyi kucakladığın oldu mu?

Dolunay odama kara bulutları aşarak girerken dalardım hüzünlere sensizliği anarak. Çok sonraları gittiğini anlar ve uyanırdım. Hiç dolunayın odana bensiz girdiği oldu mu?

Şafak sökerken odama bir çiçeğin kara çalan rengi girerdi. Bir yanda ayrılık bir yanda soğuk, ruhum benlik içerisinde kaybolurken uyanırdım. Hiç bende kaybolmayı denediğin oldu mu?

Güneş odama tüm güzelliği ile girerken hüzün gözyaşları dökülürdü yanaklarımdan, odanın sessizliği kulaklarımı tırmalarken uyanırdım. Hiç sabahları bensiz odalarda uyandığın oldu mu?

Kapı açılır ve odama bir sen girerdi. Koşardım sana doğru uyandığım yerden, ayağım takılırdı sehpaya, düşünde düşerken uyanırdım. Hiç bensiz kapılara koştuğun oldu mu?

Rüzgar odama perdelerin yüzünü okşayarak girerken açardım avuçlarımı uyuduğum yerden, yüzüme çarpardı suların serinliği ve uyanırdım. Hiç ayna karşısında rüzgarı avuçladığın oldu mu?

Gün odama karanlığı ardında bırakarak izinsiz girerdi. Yollarını gözlerdim geceleri sensizlikle bırakarak ve uyanırdım. Hiç bensiz günlere başladığın oldu mu?

 

Ey sevgili;

Siyah renkli kilimler dokurdum yaşamın içinde. Bir sen vardın desenlerde bir de ölümün güzel yüzü. Gün yeniden doğarken; hayat seninle yaşanacak kadar uzun, sensizliğe sabredecek kadar da kısaydı ve marifet ben olmak değildi. Marifet; benlik içerisinde kaybolmadan sen olabilmekti. Sen hiç ben olmayı denedin mi?

 

Ey sevgili;

İflah olmaz bir merakla başrol oyuncusu ölmüş bir hikayeyi yaşıyordum. Ne bir İsa'ydım mucizeler gösterecek, ne de bir Halid peşinden gelecek. Yokluğunda geceyi gündüze katmıştım. Bir vardın bir yoktun. Varlığında bütün gemileri yakmıştım. Ha vardın ha yoktun.

 

Ey sevgili;

Adınla gömmeliydim hatıraları. Adını anmamaya yemin ettiğim gün seni de öldürmeliydim yüreğimde. Ancak sevilmeyi hak etmedin ki ölmeyi hak edesin. Bundandır bunca zaman yaşamaların…