EDİP AKBAYRAM’A İTHAFEN
Selam Dostlarım;
Yaşam ne garip ve ne kadar mucizevi ve ne kadar hüzünlü…
Bugün çok sevdiğim bir sanatçıyı kaybettiğimizden içimde pek çok duygu geçti …
Babam bana, neden bu sanatçı yürüyemiyor dediğimde…
Çocuk felci geçirmiş; o nedenle etnik uzun yelekler giyer ayaklarının zayıflığı görülmesin diye anlatınca, bende bu güzel sesli adamı hemen kabul ettim; bütündü artık benim için; hep onun yüzünün hep gülmesi ve kendisi için değil, hep başkaları için türküler söylemesi beni her dinlediğimde şifalandırdı ;
Sonra; yaşam döngüsünde rastladığım güzel insanların tek tek, aramızdan ayrıldığının hüznü çöktü üzerime!..
Biz insanlar bu dünyaya geldiğimizde, yaşadığımız coğrafyaya ve kültür mahallemi, doğduğumuz bölgede evlerimizdi ve bu evler kesinlikle çok katlı apartmanlar gibiydi…
Apartman gibiydi; çünkü her bir yaşam bu evin kiracıları idi; Ben şu kısacık ömrümde giden ev sahiplerinde gördüğüm çok değerli; kibar, iyiliksever ve eşsiz insanlardı;
Giderek bizleri öksüz bıraktılar ve gittikleri yerde sayıları her geçen gün arttı.
Biz burada kalan kiracılar yavaş yavaş eskimeye ve tek tük kalmaya başladık, yeni ev sahipleri geldi ama hiç biri gidenler gibi değildi. Uzaktılar, bencildiler, yardımseverlik onların defterinde yoktu. Bağ kurmamız zordu ve kuramadık; hep gidenleri özledik…
Ve insan ömrü biricik ve tekse ve kısacık bir zamansa, bizi biz yapan ruhlarımız bedenlerimizi terk ettiklerinde nereye gidiyorlar. Elbise gibi kullandığımız, zayıf ve kırılgan bedenlerimiz toprakla buluştuğunda, bizleri güldüren, heyecanlandıran, sevinçle kahkahalar attıran ruhlarımız neredeler.
Sevgili Edip Akbayram’da bu yolculuk gemisine binip bir yolculuğa çıktı ruhu; Naçizane bedeni toprak oldu ...
Geriye büyük bir miras bıraktı, Şarkıları, türkülere verdiği ruh bizimle kaldı…
Onu özlemle anıyoruz; Allah rahmet Eylesin;
Umarım o senin güzel ruhun tekrar vücut bulur ve yine şen şarkılar söyler bize…
İnsanoğlu; kime sorsanız, yaşım 80 ama ruhum hala 18 diyorsa ve bedenler yaş alırken ruhlar enerji ile doluysa, doğduğundan itibaren ruhunu gözlerindeki ışıkta taşıyorsa… Bizlerin kafası karışık bir duruma sokmuyor mu ruhlarımız!...
Benim içimdeki ruhta hala 20 yaşlarında, bazen aynaya bakına gerçeği görsem de bedenimde ruh hala aynı yaşta…
Bu yazıyı kendini genç hisseden ve güzel insanlara selam olsun!..
Sevgi ve Saygılarımla
