ÇOCUKLARI DÖVMEK ONDAN NELER ALIR?

*Suça yönelik davranışları arttırır.

*Akıl Sağlığına zarar verir.

-Güvenini kaybeder.

-Kendine inanmayan ve sevmeyen bir birey olur.

-Çaresiz hisseder.

-Değersiz ve yetersiz hisseder.

-Her zaman kendini suçlu hisseder.

*Kalıcı fiziksel yaralar verir, hatta ölümcül yaralar verir.

*Çocuklarda saldırganlık davranışlarını arttırır.

*Çocuklarda başkalarına kolayca vurmayı öğrenir.

*En tehlikeli suçlularda, çocukluk dönemi incelendiğinde bedensel cezalar almış oldukları gözlenir,

*Dayak yiyen çocuk, korktuğu için istenilen davranışları yapar içselleştirdiği için değildir.

*Bu nedenle korkmadığına yine istenmeyen davranışları tekrar etmeye devam eder.

*Dayak yiyen çocukta bilişsel gelişim gözlenmemiştir.

*Bedensel şiddet uygulayan ebeveynler, birbirleriyle yeterli iletişim kuramayan anne-babadır.

*Davranış değişikliğinde dayak işe yaramadığında şiddeti ve sıklığı arttırılır, bu çocuğun hayatını cehenneme çevirir,

*Artık anne-babasına inancını ve güvenini tamamen yitirmiştir.

*Okul başarısı düşmekte ve artık sosyal iletişimi neredeyse yok olmaktadır.

   Unutulmamalıdır ki;

-Çocuğa şiddet hiçbir işe yaramaz.

-Çocuğa şiddet psikolojik ve fiziksel kalıcı yararlar verir.

-Çocuğa şiddet savunulmaz

-Çocuğa şiddet kabul edilemez ve önlenebilir.

-Çocuklara çoğu zaman problemleri çözmesi için hatırlamasını sağlar dayak.

-“Çocukları seviyoruz ama bazen onları dövüyoruz diyor ebeveynler”

Peki, bu söylemle çocuk dayağın bir sevgi semboli olduğunu algılayamayacak mıdır? Ne dersiniz?

Peki, sonuçları nelerdir?

-Çocuğa vurmak onu bağımsız bir birey olmaktan alıkoyar.

-Öğrenmeyi olumsuz etkiler.

-Çocuğun çocukça sahip olduğu bakış açısı değişir, yerine karanlık, bir bir algıya bırakır. Çevresini olumsuz bir gözle izler, çocuk ona bu dünyada yer olmadığına inanır.

-Ve çocuk artık öfkesini kontrol edemediğinden, sürekli olduğu ortamdan kaçmak ister.

Bir çocuğu sevmekle başlıyor her şey, önce koşulsuz sevin onu sevince umutlar, hayaller çiçek açıyor insanın ruhunda, dünya daha yaşanılası bir yer haline geliyor. Sevmek adeta yeniden doğuş oluyor insan için.

*Çocuklara uygulanan şiddetin zararları genellikle ergenlik döneminde ortaya çıkmaktadır.

-Depresyon, kişilik bozukluğu, uyuşturucu kullanımı ve kaygı bozukluğudur.

-Peki, çözüm nedir?

 Anne – babanın öfkesini kontrol etmesin kontrol edemeyen anne babaların, çocuklarını kontrol etmekte zorlandıkları gözlenmiştir, aile kendisini kontrol ederse sorunların çözümü de burada başlar.

-Çocuğun karşıt gelirken yaptığı davranışlara odaklanmak çocuğa odaklanmaktan daha faydalıdır.(onun ağladığına, bağırdığına değil hangi davranış yüzünden olduğuna ..Ör/ istediği oyuncağı, almamak yemek yada dijital ortamdan yoksun bırakmak!..

-Davranışı bulduktan sonra bunun fayda ve zararlarını anlatırız.

-Önce onun dinlemesi için sakinleşmesini sağlamalıyız.

Şayet sıklıkla şu sorunları görüyorsak çocuğumuzda

-Korku

-Sık irkilme

-Kaygı

-Altını ıslatma

-Dil gelişiminde gerileme

-Uyku düzeninde bozulma

-Kabus

-Agresif ve saldırgan davranışlar

-İntihar Eğilimleri

-Okul yaşamında başarısızlık

-Arkadaşları ile problem yaşama

-İçine Kapanma

-Konsantrasyon Sorunları

-Unutmayın ki, bir çocuk anne-babasının ilişkisi kadar güçlüdür ve yine onların ilişkisi kadar zayıf.

-Ve yine çocuklardan dolayı yorulmaz bir anne eşinden duygusal destek göremediği için yorulur.

Ve bir gün, bir haber kanalında şu söylemleri duyarsanız;

“Ailemizde huzur yok, saygı yok, hep kavga var , bildim bileli hep kavga, ben onların kavgalarını sonlandıramadığım için kendi hayatımı sonlandırmak istedim!”

-Çocuklar için bir kavganın içinde kalmak bir deprem gibidir her seferinde sarsılır.

Bu sarsıntı onları gelecekte çok olumsuz duygular içine sokar; çocukları koşulsuz sevmeyi unutmayalım.

Sevgi ve Saygılarımla