BU GÜN HIDIRELLEZ

Bugün hatıralarımın en güzel resimlerinin olduğu bir gün…! Bahar bayramı!...

Biz baharın geç geldiği; soğuk havanın keskin kar ve buzun aylarca sürüdüğü;iç anadolu’nun bir ilçesindeki bayramdan bahsediyorum!..

Bura da ; yaşam; camlardaki buzun çözülmesi; ayakkabıların ; ertesi gün için sobanın yanında kuruması; en erken çiçeğin ya da ağacın Nisan ayında dal vermesi ile başlardı;

Bu nedenle bahar bayramı hıdırellez çok önemliydi;çok büyük hazırlıklar yapılırdı;

Badem ağaçları ancak çiçek açar; çimenler yeni yeni boy verirdi; Bizim için hıdırellez; Bademliğe gitmekti;

Annem hiç üşenmez; küçük tüp(piknik tüp de derler) elimize verir o gün için gidip tüpçüden doldurturuz ve katmer ,bükme ,meyveler,köfteler,mısır patlatılır ellerimize alırdık ; taşıyabileceğimiz kadar pazar çantalarını ve kilimlerimizi;bademliğe çıkardık; ülkemizin toros dağlarının eteğindeki küçük tepecikteydi bademlik!..

Biz altı kardeş ;annemin bankacı arkadaşı ve iki kızı ile birlikte çıkardık!..

Öyle gayretli çıkardık ki; hazırlanan yiyeceklerin bademlerin altında piknik yapılarak yenmesi şu anda çok büyük bir farklılık olmasada; o günler için çok ama çok önemliydi!...

 

Eminim şimdi bu yazıyı okuyan herkesin içinde bir yerde hıdırellez hatırası vardır!..

Hikayeler nasıldı; bu bahar bayramının yöreğe göre mi değişir;ama bize annemin anlattığı:Hıdır ve Ellez iki kardeş; ve bir sebepten ayrılmışlar ama senede bir kere bir araya gelirler ve kimin ne muradı varsa yerine getirmeye söz vermiler ; kimisi deniz kenarına taşlarla yazmış…. Bu uğurlu geceyi bekleyen umut bağlayan insanlar için umut olmuş!..

Ben her zaman iki katlı bir ev,araba ve bahçede çocuklar çizmiştim!...

Hıdırellez verdi bana !.. Dilemek istemek ,umut etmek ; ne güzel!..

Belkide olumlu anlamda çağırmak ve kalpten dilemek ne önemli !..

Hep olumsuzluktan beslenen insanlar;umutsuzlukla karşılar!.. diye düşünüyorum!..

Ben gül dibine ,dalına para bağlayıp yıllarca kırmızı kumaşa sardığımız paraları çamtasında taşıyan ;bu kadar masum bir şeye sarılan bir insan oldum her zaman!.. Bu yıl ,sağlık diledim ;tüm dünya için yine tüm çevremdeki sevdiklerimin için şükürlerim oldu !..

Bu bahar bayramında ;iki yıldır;elbiselerimiz dolapta ,hayallerimiz kalbimizde kaldı ;dostlarımızla sarılmayı birlikte olamadığımız ,anne-babalarımızın ellerini öpüp,yorulduğumuz bayramları yaşayamadığımız günlerdeyiz!.. Çok özledim normal hayatımı!..çok özledim; misafirlikleri,düğünleri ;karmaşayı ve kızdığım tüm kalabalıkları!..

Ben bu hıdırellez’de eski günleri istiyorum bu bahar bayramında bize Corona’sız günler diliyorum!..

Yine seyahat edelim;yine gidelim,görelim sevdiklerimize kocaman sarıldığımız günleri istiyorum!.. Olur mu bu dediklerim!..

Yazalım gül ağacına astım!... Hadi Bakalım!..

Sevgi ve Saygılarımla ..